«زیبا سازی» شهرها اصطلاح جدیدی در زبان فارسی است که از دهه ی هفتاد شمسی در ایران رایج شده است و به فعالیت هایی گفته می شود که شهرداری ها انجام می دهند تا فضای شهری را زیباتر سازند. بخشی از این فعالیت ها تزیین شهر با مجسمه است.
* تعدادی از این تصاویر بخشی از مجموعه ای است که به صورت کتاب در دست انتشار است.
-
- رودهن، اطراف تهران، ۱۳۸۶
-
- جاده کناره، گیلان، ۱۳۸۵
-
- جاده ی تهران-قزوین، ۱۳۸۵
-
- محل نامعلوم
-
- بومهن، اطراف تهران، ۱۳۸۶
-
- بومهن، اطراف تهران، ۱۳۸۶
-
- فومن، گیلان، ۱۳۸۵
-
- رستوران سورن، خیابان آبان، تهران، ۱۳۸۶
-
- جاده ی رشت-تهران، ۱۳۸۶
-
- میدان لواسان، اطراف تهران، ۱۳۸۵
-
- در مسیر سمنان، ۱۳۸۷
-
- در مسیر سمنان، ۱۳۸۷
-
- دامغان، بهمن ۱۳۸۳ – Damghan, Iran, February 2005
-
- بومهن، اطراف تهران، ۱۳۸۶
-
- ورودی بهشت زهرا، تهران، ۱۳۷۱
-
- جاده کناره، گیلان، ۱۳۸۵
-
- بومهن، اطراف تهران، ۱۳۸۶
-
- جاده ی رشت-تهران، ۱۳۸۷
-
- بومهن، اطراف تهران، ۱۳۸۶
-
- جاده کناره، گیلان، ۱۳۸۵
-
- میدان لواسان، اطراف تهران، ۱۳۸۶
-
- مجسمه ی غلامرضا تختی در میدان تختی، ایذه، احتمالا ۱۳۹۰ یا ۱۳۹۱
✤ Also available in: English
به جای ساخت این مجسمه های بی معنا و مفهوم و زشت نرن مجسمه های باشکوه آریوبرزن بزرگمرد و بی باک در یاسوج یا آرش کمانگیر را در شهر ساری خراب و ویران نکنند. خیر سرشون اینها به اصطلاح ایرانی اند. واقعا شرم آوره!
واقعا الان با این مجسمه ها شهرها زیبا شدن یا میشن؟ مثلا اون گوریل انگوری،با اون کاه قرمزی خیلی به زیبایی شهر کمک میکنه!؟حداقل اگه شکل خود شخصیتا بود کمی حس نوستالژی ممکن بود داشته باشه اما الان ….!