خانه‌ای در اواسط كوچه‌ی مروی كه از بيرون تنها در قديمی آن پيداست. عباس افشاری عكاس اين مجموعه در باره‌ ی اين عمارت می گويد: «شخصیه. همون بنده خدایی که جلوش بساط میکنه، توش زندگی میکنه. سرایدار خونه بوده از قدیما. حالا کل خونه مونده برای اون. البته بخش کوچیکیش فقط قابل سکونته».

طلسم دفع بلای هوو. بدون تاریخ ولی احتمالا مربوط به قرن نوزدهم یا اوایل قرن بیستم.

عکس های پایان سال تحصیلی آموزشگاه اندیشه (دن بسکو) بین سال های میان ۱۹۴۹ تا ۱۹۸۰ میلادی.

در سال ۱۲۸۰ شمسی (۱۹۰۱ میلادی) مقبره ی حافظ که پیشتر توسط مجتهد شیرازی حاج سید علی اکبر فال اسیری ویران شده بود توسط حاکم فارس، شاهزاده ملک منصور میرزا ملقب به شعاع السلطنه بازسازی شد. به دستور او علی اکبر مزین الدوله نقاش باشی چارچوبی آهنین بر فراز آرامگاه حافظ ساخت و کتیبه‌ای بر آن قرار داد. در سال ۱۳۱۵ شمسی (۱۹۳۶ میلادی) این چارچوب آهنین جای خود را به بنای کنونی داد.

میرزا محمدحسین سیفی قزوینی (۱۲۴۰ - ۱۳۱۵ شمسی) ملقب به عمادالکتاب از استادان خوشنویس خط نستعلیق اواخر دوران قاجار بود. او به دلیل عضویت در گروه تروریستی «کمیته ی مجازات» و نوشتن شب نامه های این گروه دستگیر شد و پنج سال از زندگی خود را در زندان گذرانید. سیاه مشق های دوران زندان او مجموعه ی متنوعی را در بر می گیرد، از حکایات سعدی و نامه ی حضرت علی به مالک اشتر گرفته تا نقل قول از تولستوی و باز نویسی خواب هایش. عمادالکتاب در سال ۱۳۰۰ در سن ۶۰ سالگی از زندان آزاد شد.

نگاهی به ساختمان های قدیمی خيابان كارگر (امير آباد) شمالی، حد فاصل شمال ميدان انقلاب تا بلوار كشاورز. مهر ماه ۱۳۹۰.

کارت پستال ارسالی نوشی خانم (دختر خانم خانمها و میرزا حسین شیخ الاسلام) به عمه اش شوکت خانم اشرف السلطنه (دختر زهرا خانم و حاج میرزا ابوتراب)، فرستاده شده از قزوین به تهران. تاریخ: احتمالا دهه ی اول یا دوم قرن بیستم.

نام محله ی سمرقند در شهر سانتاباربارا (ایالت کالیفرنیای آمریکا) از هتلی به نام «هتل ایرانی سمرقند» گرفته شده است. هتل ایرانی سمرقند در اول ژانویه ی ۱۹۲۰ میلادی افتتاح شد و تا ۱۹۴۰ فعال بود. امروزه از این هتل چیزی به جا نمانده است.

احوال چنارهای ولیعصر مجموعه عکسی است از سیاوش میرخانی که در پاییز ۱۳۹۱ در خیابان ولی عصر تهران گرفته است.

دوازده طرح از کتاب پرشیا نوشته ی فردریک شوبرل (۱۷۷۵-۱۸۵۳) که در سال ۱۸۲۸ میلادی در فیلادلفیا منتشر شد.

آخرین روز کافه پراگ. کافه پراگ در مجتمع تجاری سامان در بلوار کشاورز قرار داشت و از تابستان ۱۳۸۸ تا دی ماه ۱۳۹۱ فعال بود.

دو بروشور توریستی به زبان انگلیسی برای استان های خراسان و اصفهان. منتشر شده در میانه ی دهه ی ۱۳۴۰ شمسی (دهه ی ۱۹۶۰ میلادی).

سند معامله ی برده ی مخنث شده، غلام خواجه حبشی، به نام حاجی بشیرخان میان ملک منصور میرزا شعاع السلطنه و فرج الله خان عطاءالدوله رییس توپخانه فارس. تاریخ صدور: ۱۰ جمادی‌الاول ۱۳۱۹ هجری قمری برابر با ۲۵ آگست ۱۹۰۱. از مجموعه خصوصی بهمن بیانی. با تصویب قانون «منع خرید و فروش برده در خاک ایران و آزادی برده در موقع ورود به مملکت» در تاریخ ۱۸ بهمن ۱۳۰۷ (۱۹۲۹ میلادی) برده داری در ایران رسما غیرقانونی شد.

مجموعه ای از قوطی کبریت های ایرانی دهه های ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ شمسی (دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی).

بافت کاملا قدیمی و سنتی ده اوین، ما بین مسجد اوین (جنوب) و جاده ای که از میدان دانشگاه به سمت درکه می رود (شمال) قرار دارد. کوچه ی پلکان دار کوچه ی اقاقیا است. منطقه ی اوین از جنوب به اتوبان چمران، از شمال به جاده درکه، از شرق به ساختمان اجلاس، و از غرب به زندان اوین محدود است.